Yeşil Mavi

Güneşli Günler, Herkül'ün Günlüğü

Herkül’ün Bahçe Günlükleri (25 Haziran 2020)

Annemin misafirleri gelip gidiyor. Bazıları daha önceden gördüğüm tanıdığım insanlar, bazılarını ilk defa görüyorum. Benim yemeklerim düzenli verildiği sürece sorun yok. Hatta seviyorum insanlar konuşurken -muhabbet diyor onlar- yakınlarında durmayı, şekerleme yapmayı, mırıltıları rahatlatıyor beni. Hele akşam yemeği yeniyorsa ve balık pişirilmişse. Bazen aşka gelip misafirlerin kucaklarına zıplıyorum, pek seviniyorlar. Nedense insanlar çok sevdiklerini hırpalayarak göstermeyi tercih ediyorlar. Hadi anneminkine katlanıyorum ama herkese aynı izni veremem, onun için kucaklarında çok oturmuyorum. Beni bırakmak istemeyen, sıkıştıran olursa hemen ısırırım. Zaten annem de uyarıyor onları “aman ha, Herkül’ün sağı solu belli olmaz” diye. Ben sağımı solumu gayet iyi biliyorum ama neyse… İnsanların her işine akıl erdirmeye uğraşmıyorum.

Bu arada gelenlerden biri psikologmuş, beni epey bir inceledikten sonra “çok tepkisel bu” dedi, ne demekse. Bir de “sen bunu çok şımartmışsın, biraz disipline ihtiyaç var.” diyerek akıl verdi anneme. Hemen üstüne atlayacaktım ama sonra stratejik davranmaya karar verdim. Bizde kaldığı süre boyunca onun dediklerini yaptım, çok sevindiler. O gider gitmez eski halimize döneceğimize eminim. Annemi idare etmek çok kolay, çünkü bana hiç kıyamaz.😸

100% LikesVS
0% Dislikes

Leave a Reply