Yeşil Mavi

Güneşli Günler, Herkül'ün Günlüğü

Herkül’ün Bahçe Günlükleri (11 Haziran 2020, Yol)

Bahçelere kavuşacağım diye sesimi çıkarmayayım dedim ama beni arabaya bindirirken içine koyduğu kutu çok fena. Her seferinde içim sıkılıyor, ben de avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Baktım bu sefer annemden hiç tepki yok, ben de sesimi biraz daha yükselttim. Ha bir de kutunun kapağını açıp dışarı çıktım. (Bir kez gece yarısı kalçamı tellere takıp kanattığımda beni veterinere götürürken çok korkmuş, kutunun kapağını kırmıştım. Sonradan annem kapağı yapıştırıp yerine taktı ama ben nasıl açılacağını öğrendim bir kere.) Beni koltuğun üzerinde görünce bağıra çağıra arabayı durdurdu. Hemen kutuya geri girdim, zaten sürekli hareket eden bir aletin içinde dolaşmak hiç kolay değil, dengemi pek sağlayamıyorum. Ayrıca annemin bağırtısı da çekilecek gibi değil. Neyse ki benim kutuya girdiğimi görünce, kapağı kapatmaktan vazgeçti.

Yoldayız. Kutumun içinden pek bir şey göremiyorum ama hayalimde kocaman bir bahçe, tırmanacağım ağaçlar, bahçede kediler -sadece kediler, hiç köpek yok- ve bol bol balık var.

Yoldayız. Hiç durmadan gidiyoruz.

100% LikesVS
0% Dislikes

Leave a Reply