Baraka

Yıl 1970. Van Anadolu Lisesi’nde öğretmenliğe başlamışım. Fransızca öğretmenimiz Kazım Arasoğlu, ilginç bir kişiydi. Yönetimlerle ve müfettişlerle didişmeleri, genellikle sürgünle sonuçlanırdı. Sayın Arasoğlu, Van’a da sürgün gelmiş. O dönemlerde Tekin Alp, Van valisi. Çok yetenekli, çalışkan, sevilen bir vali. Her sabah ana caddenin kaldırımlarını yapan işçilerin başında durur, Van çarşısına bir şekil vermek isterdi. Kazım Bey’in yanılmıyorsam üç çocuğu var ve eskiden kiralık bir evde oturuyormuş. Bir gün bana “hocam, ev kirası vermek içime dokunuyordu ve bir gün artık kira vermeyeceğim dedim kendi kendime” dedi. Şaşırdım. “Kira vermemeyi nasıl başardın, sayın hocam?” dedim. Evet, artık belli bir zamandan sonra Sayın Arasoğlu kira vermemeye başlamış. Ben Atatürk Lisesi’ne geldiğimde Kazım Hoca, okulun bahçesinde kendi marifetiyle yaptığı lojmanda (!) oturuyordu.

Hikaye şöyle: Kazım Arasoğlu, Van Valisi Tekin Alp’e gider, özel kalem müdürüne, “Ben öğretmen Kazım Arasoğlu, Vali Bey ile görüşmek istiyorum” der. Tekin Bey, “buyur” eder. Klasik hoş-beş muhabbetinin sonunda Arasoğlu, Vali Bey’e “Sayın Valim, siz devlet memuru musunuz?” diye sorar. Vali Bey “evet” der. Arasoğlu, “ben de devlet memuruyum” diye hatırlatır. “Ancak” diye devam eder: “Sizin lojmanınız var ve kira vermiyorsunuz. Ben de sizin gibi devlet memuruyum fakat kira veriyorum. Bu adalet midir?” diye sorar.

Sayın Vali Tekin Alp, bu hoş sohbete uygun bir cevap vermesi lazım, “yok” demek ve resmiyetle konuşmak olmaz, biraz da gülerek “sayın hocam” der: “Ben geldim, vilayete ait boş bir yer vardı, kendime bir lojman yaptım, oturdum. Sen de git Van Atatürk Lisesi’nin bahçesinde bir yer bulursan, oraya lojman yap, içine otur” diye yol gösterir.

Kazım Arasoğlu, gelmiş Van Atatürk Lisesi’nin bahçesinde bir baraka ev yapmış, üstünü tenekelerle kapatmış. Yedi yıl ailesiyle orada oturdu. Vali Bey, sözünden dönemedi. Kazım Bey, çocukları, kümesi, tavukları orada çok mutlu yaşadılar.

Sayın Kazım Arasoğlu’nun tayini başka bir ile çıkınca Okul Müdürümüz Servet Aydınoğlu ile birlikte barakayı bahçeden kaldırdık, başka bir işgal olmasın diye.